“Het stokje doorgeven!”
Inspiratie! Op basis van “Het beroemde stokje doorgeven!”
door Frans Steehouder
Na een of meerdere opleidingen gaan we werken, maar de gemiddelde leeftijd gaat omhoog.
Wat nu als je geen zwaar werk wilt doen tot aan je pensioen waarvan de leeftijd alleen maar omhoog gaat! Wat is dan de oplossing.
Misschien is het antwoord heel simpel!
Voorstel: Er komen door het hele jaar heen testjes van verschillende aard bij kinderen op de basisschool. Aan het eind van groep 8 weet de school (beter) hoe je als persoon in elkaar zit en waar je talenten schuilen. Daarna ga misschien naar een vervolgopleiding, maar de kans is ook aanwezig dat je naar een leermeester gaat.
Leermeester?
Ja, iemand uit het bedrijfsleven die je ter hand neemt en je gaat opleiden tot vakman/vrouw.
We worden ouder, maar kunnen zwaardere beroepen niet blijven uitoefenen tot aan ons 70ste. Dus we gaan vanaf ons 50ste minder fysiek werken en leerlingen opleiden! We leveren minder productie, maar leiden de jeugd op tot vakman terwijl we in dienst blijven van het bedrijf waar we al werken. Uiteraard moeten we dus terug naar school om te leren hoe dat moet. Misschien zijn er leerkrachten vrijgekomen van diverse scholen die dat de huidige vaklieden gaan bijbrengen.
Daar kan de opgebouwde transitievergoeding bij helpen. Bedrijven betalen dat met aftrek van die te betalen vergoeding die ze anders bij ontslag moeten betalen. Nu betalen de bedrijven een bedrag als ze de oudere vakman zouden moeten ontslaan omdat die minder mee kan in het arbeidsproces bij zwaardere beroepen. De kans op uitval door ziekte wordt minder, omdat de belasting op het gestel minder wordt. Daarnaast krijgt “de jeugd” eerder respect voor de oudere medemens omdat ze ermee samenwerkt. Eerst de vakman vanaf zijn 50ste gaan opleiden tot leermeester en dan de 12 á 13 jarige die van de basisschool komt, koppelen met een leermeester van rond de 60. Vervolgens de leerling met leermeester laten meegroeien tot aan diens pensioen. De leermeester gaat steeds minder fysiek werk doen (in het begin nog heel veel voordoen) en steeds meer meekijken met daarbij veiligheid, kwaliteit en kwantiteit bewaken! Ziedaar, in een aantal jaar hebben we een vakman/vrouw opgeleid en de oudere werknemer ontlast van fysiek werk.
Daarnaast creëren we beroepen voor talentontdekking bij jeugd! Er komen banen bij op basisscholen om de jeugd “in kaart te brengen” In plaats van iedereen maar doorjagen naar vervolgopleidingen waar niemand op zit te wachten. Volgens mij komen weinig van de leerlingen die een beroep wilde gaan uitoefenen en die de beroepsopleiding ging volgen ook daadwerkelijk in dat beroep terecht. Kijk naar uzelf! Wat wilde u later worden? Bent u dat ook daadwerkelijk geworden? Dat kan of moet echt Anders! Lees: Beter!!
Kortom: als je na de basisschool de keuze krijgt om een praktische voortzetting te krijgen, dan ga je een beroep leren in de praktijk.
Daar zitten uiteraard wel wat praktische kanten aan die opgelost moeten worden. Hoe zit het met het werk wat je gaat doen. Is het niet te zwaar of kan dit wel veilig genoeg en hoe laat moet je dan naar het werk of gebeurd dit meestal ’s nachts? Kom je in aanraking met producten die totaal niet geschikt zijn voor je? Lichamelijk of geestelijk.
Er zijn ook direct een aantal voordelen te noemen! Stel een leraar op school is ziek, dan gaat zo een hele klas naar huis en een deel ervan hangt op straat rond. Bij een zieke leermeester vangt een bedrijf dat mogelijk wel op. Zo niet, dan gaat er één leerling naar huis of gaat naar een andere manier van opvang.
Voordelen
De jeugd krijgt meer geld, zeker als er een beloningsstelsel komt.
De jeugd beheerst een vak en kan meer en betere kwaliteit bieden op de arbeidsmarkt.
De jeugd is door andere begeleiding op de basisschool eerder op een vakgebied terecht gekomen dan nu.
De aanwas van vakkrachten is deels opgevangen. De oudere medewerker kan later met pensioen, zonder lichamelijk “op” te zijn.
Bokken op de weg moet je niet uit de weg gaan, maar oplossen. Daar zijn mensen genoeg voor om over na te denken. #arbeidstijdenwet, #kinderarbeid #veiligheidsopleidingen en #pensioenleeftijd om er maar een paar te noemen.
Wat hebben uitzendbureaus eraan? Niks! Bedrijven krijgen relatief goedkoop personeel via deze regeling en hebben een aantal jaren de tijd om zelf hun personeel zo op te leiden en nemen ze daarna in dienst? Een uitzendbureau kan eventueel optreden als payroll bedrijf en dienstverlener. Het bedrijf ontlasten als ze niet teveel personeel in dienst kunnen nemen en flexibel te laten blijven. Eventueel ook helpen bij uitvallers weer op gang helpen bij collega’s of in een andere richting. Uitzendbedrijven kunnen scholen helpen bij vervullen startkwalificatie leerling, omdat ze de bedrijfscultuur kennen en bedrijfs- en beroepsprofielen hebben.
Als uitzender wordt ik vaak benaderd door bedrijven die aangeven liever personeel wensen die op een boerderij zijn opgegroeid, omdat die werken met de paplepel hebben meegekregen en niet bang zijn om vies te worden. Welnu, als we “de jeugd” eerder leren werken, dan krijgt die ook een andere mentaliteit.
Ik ben er van overtuigd dat we meer vaklieden op de markt krijgen als we ze eerder vakgericht kunnen opleiden. Zou Rembrandt van Rijn zo goed geworden zijn als die eerst na de basisschool naar de havo gegaan was of naar een ROC? Of kunstacademie?